“SosyalBen biraz da insanın kendini keşfe çıkması gibi aslında.
Tanıştığın her çocukta bir gülücük görmeye başladığında kendini bulmak gibi.
Dünyanın bir ucundan diğer ucuna sürekli köprüler kurmak gibi, Kurduğun köprülerin güzel insanlarla inşa edildiğini bildiğin için yıkılmayacağından emin olmak gibi.
SosyalBen her gittiğin toprakta farklı çiçekler ekmek ve sonra o çiçeklerin büyümesini izlemek; büyüyen bu çiçeklerin yanına daha çok tohum atmak istemek gibi.
Her gün bu bahçe için gönülden emek vermek, yorgunluğu yaşayıp her şeyin sonunda gülmek gibi.”